We staan rond 08.00 uur op en ontbijten, op weg naar de douche kom ik een Nederlandse vrouw tegen die een trip wil gaan maken. Ik raad haar aan om de trip anders te doen omdat de route die ze willen gaan doen je langs vele afgronden en dieptes voert. Ze zegt dat ze dat niet erg vinden en ik wens ze een veilige trip. Wij pakken nog wat in en rond 10.00 spellen we nog een spelletje petanque. Na 1 spel dat we wederom glansrijk verliezen, drinken wij een kopje koffie. Wij zijn nog maar net begonnen met spel 2 als het begint te plenzen, jammer maar het is niet anders. Wij lunchen zien nog wat Fransen en Italianen, die met enorme campers binnen komen en als Athinia probeert ze op de plek te loodsen gewoon niet luisteren naar de aanwijzingen, dus George wordt opgeroepen en ja een man daar luisteren ze wel na. Rond 14.00 proberen we te betalen, maar het is zo druk in het restaurant dat er wordt gevraagd rond 17.00 terug te komen. We pakken nog wat kleine dingen in en rekenen af op de afgesproken rijd. Omdat wij vanavond bij Carol en Alan eten, gaan we naar het afrekenen met onze stoelen naar de camper van Carol en Alan. Die maken een hele show van de barbecue en is dan ook al gauw een vrolijke boel. Als we net zitten te eten, klinkt er een ijswekende schreeuw, we snellen in richting waar de schreeuw vandaan kwam. Dat blijkt niet ver van de camper van Carol en Alan, man ligt op de grond helemaal wit en met blauwe lippen. Laten we hopen dat hij alleen flauw gevallen is, binnen korte tijd staan er allemaal dokters om hem heen. Maar wij vinden het verstandiger om een ambulance te bellen, dat gebeurt dan ook door de toegesnelde staaf van de camping. Ondertussen is de man weer bij bewustzijn en 20 minuten later staat er ook een ambulance. De man wordt meegenomen en later we hopen en duimen dat het allemaal wel meevalt. Alan trakteert ons op een heerlijk ijsje en rond 21.00 uur gaan we richting caravan ik met een maar muggenbulten meer dan dat ik vertrok, ze moeten mij wel hebben deze keer, ondanks alle smeermiddeltjes.